Wednesday, October 7, 2015

# WW - Kisah Hari Raya Haji

Assalam...uhuk Raya haji punye cerita baru nk cerita...takde apa sangat pun...Tahun ni dapat beraya dengan Mak, selalu raya haji balik kedah, tp tahun ni ingat nak raya kat KL je...sebab cuti laki bini dah nyawa2 ikan...keh keh keh

Sekali mak call macam suruh balik juga...adoiiii tak sampai hati...dh la memang rindu sangat mak nih. Sekali boleh aku tak sedar Tadika budak2 pun rabu tutup...so aku terpaksa juga cutiiiii...alahai sama je pun kalau suami tak cuti, beraya la kat KL...Sekali teringat my niece, wassap dia sekali dia balik hari rabu...yeahhh boleh tumpang...beraya la suami keseorangan kt KL...tu lah sapa suruh tak cuti....ahahaha...Tp terima kasih sangat2 ye suami sebab bg kami 3 beranak balik Kg. Eh ni dah bukan WW...





Raya Haji kat kg aku tak meriah, tapi mak mesti masak lauk raya jugak, lagi2 la anak bongsu kesayangan balik kan...eh eh...takde sapa pun balik raya tahun ni, pagi raya aku anak beranak ngan my niece yg aku tumpang balik dengan kakak yang memang dok sekali ngan mak je ada...Walaupun tak meriah makan tetap makan...my lauk feveret pun mak masakkan...inilah yg biasa lauk di pagi raya...sayur goreng jawa (wajib), ayam masak kicap (wajib), sambal kacang (wajib), daging masak pinachi @ daging sambal (kalau aku ada je mak masak sbb lauk feveret aku...ahahaha, dan dah jadi lauk feveret suami jugak). My niece buat rendang ayam hijau, first time buat...sangat sedap lah rupanya...





close up! mak buat ketupat jugak raya tu...kebetulan masa balik dah siap kelongsongnya...aku lah yg tukang isi beras





sempat bawak budak2 tengok lembu yang dikorbankan...mmg tak takut zayyan dengan auni, siap marah sebab tak nampak lembu yg nak disembelih tu...erkkkk!

tumpang bergambar rumah orang, untungla gambar dia ada, gambar kami berselfie ngan mak baik punya posing sekali batery henfone kong...macam haremmm...tq my niece bawak kami balik kg

seronok balik dapat spend time ngan mak lama sikit...hilang rindu kat mak,  untung siapa2 yang mak duduk dekat, hargailah mak selagi dia ada